Marokko (El Magreb)
Marokko (officieel:
al-Mamlaka al-Maghribiya, oftewel: "het
westelijke koninkrijk") is een land met ongeveer 33 miljoen inwoners in het
uiterste noordwesten van Afrika.
De hoofdstad van Marokko is
Rabat
en de huidige koning heet Mohammed VI; hij volgde zijn vader Hassan II op na
diens overlijden in 1999.
Marokko is een land met een boeiende geschiedenis en een rijke cultuur.
Met name de vier zogeheten "koningssteden" (de huidige en vroegere
hoofdsteden; naast Rabat zijn
Fès
Marrakech
en
Meknès) en
hebben bezoekers veel te bieden.
De metropool
Casablanca
met ruim drie miljoen inwoners de grootste en economische hoofdstad van
Marokko, en de havenstad
Tanger
aan de Straat
van Gibraltar zijn eveneens
het bezoeken waard, maar ook buiten de steden is Marokko een interessante
toeristische bestemming; zo kan men 's winters in het Atlasgebergte terecht
om te skiën en te langlaufen.
Marokko is een land in noordelijk
Afrika
aan de kust van de Middellandse
Zee, de
Straat van Gibraltar
en de
Atlantische Oceaan,
grenzend aan
Algerije
en de (betwiste)
Westelijke Sahara.
De staat Marokko is ontstaan toen het land zich
onafhankelijk
verklaarde van
Frankrijk
op
2 maart
1956. De
hoofdstad van Marokko is
Rabat. Sinds
23 juli 1999 is
Mohammed VI
de koning van Marokko. Hij werd daarmee de achttiende koning van de
Alaoui-dynastie
die sinds 1666 regeert in Marokko. De nationale feestdag van Marokko is op
30 juli, de dag waarop koning Mohammed VI zijn vader
Hassan II
opvolgde.
NAAM:
In het
Arabisch
wordt Marokko
Maghreb
genoemd, dat de plaats waar de zon ondergaat betekent (en hiervan afgeleid
het westen). Het wordt zo genoemd omdat Marokko destijds het uiterste
uiteinde van het Islamitische Rijk was en symbolisch gezien de zon hier
onder ging. De naam Maghreb kan verwarrend zijn want heel Noord-Afrika
werd (en wordt nog wel) "al maghreb" genoemd. Daarom wordt Marokko ook wel
al maghreb al aqsa (het verre Westen) genoemd. De naam Marokko werd voor het
eerst gebruikt door de Spanjaarden nadat de
Almoraviden
de Spanjaarden verslagen hadden en Marrakesh was toen hun hoofdstad.
BESTUUR:
Marokko
is een monarchie met een grondwet en een gekozen parlement. Volgens de
grondwet blijft de macht over vrijwel alle taken van de regering bij de
koning die de ministerraad voorzit en de ministers aanwijst of goedkeurt. De
koning kan ministers ontslaan, het parlement ontbinden, hij kan nieuwe
verkiezingen uitroepen, en hij kan bij decreet regeren. In de
tweekamerstructuur waarvan sprake is in de Marokkaanse regering kan ook de
"tweede kamer" de regering ontbinden door een motie van wantrouwen.
BEVOLKING:
Het grootste deel van de bevolking woont ten westen van het
Atlasgebergte,
dat het land scheidt van de Sahara woestijn. Casablanca is het centrum van
handel en industrie en de grootste haven; Rabat is de hoofdzetel van de
regering; Tanger is de poort van Spanje naar Marokko en ook een grote haven;
Fez is de culturele en religieuze hoofdstad; Marrakesh en Agadir zijn de
grootste toeristische trekpleisters van Marokko
TAAL:
De officiële taal is (standaard)
Arabisch.
Het standaard Arabisch wordt op de scholen onderwezen en in vrijwel alle
schriftelijke en officiële communicatie gebruikt. De meest gesproken taal is
een dialect van het Arabisch, het
Marokkaans-Arabisch (Darija).
Andere in Marokko gesproken talen zijn de
Berbertalen
(Tarifit/Riffijns),
Tashelhiyt,
Tamazight). Frans heeft als tweede taal steeds een belangrijke plaats
behouden in het openbare leven (vaak de taal van bedrijven, overheid en
diplomaten,
maar ook in winkels, restaurants en soms ook in onderlinge gesprekken. Veel
Marokkaanse
televisie-
en
radioprogramma's
zijn ook in het
Frans,
terwijl in het
noorden, het voormalige
Spaans Ma rokko,
veelal
Spaans
als tweede taal wordt gehoord.
GODSDIENST:
De religie in Marokko is voor 98,7%
soennitisch
islamitisch,
1,1%
christelijk
en 0,2%
joods.
ONDERWIJS:
Onderwijs in Marokko is kosteloos en verplicht tot vijftien jaar. Desondanks
gaan vele kinderen, vooral meisjes, op het platteland nog steeds niet naar
school. De
analfabetismegraad
in Marokko blijft al jaren rond de 50% hangen, maar reikt tot 90% bij
meisjes op het platteland . In september 2006, werd Marokko de prijs de
Literacy Prize door
UNESCO
uitgereikt.
KEUKEN:
De
Marokkaanse keuken
wordt als een van de gevarieerdste keukens ter wereld beschouwd. De reden
hiervoor is de eeuwenlange interactie van Marokko met de buitenwereld. De
keuken is een mengeling van invloeden uit de
Arabische,
Berberse,
Spaanse,
Corsicaanse,
Portugese,
Moorse,
Midden-Oosterse,
mediterrane,
Afrikaanse,
Turkse en
Joodse
keukens. Al deze keukens hebben in meer of mindere mate bijgedragen aan de
diversiteit van de Marokkaanse keuken. Daarnaast werd deze verder verfijnd
door de koks in de koninklijke keukens in de Marokkaanse koningssteden.
 Kruiden
worden op grote schaal in het Marokkaanse eten gebruikt. Ondanks dat Marokko
al duizenden jaren kruiden importeert, komen vele ingrediënten uit Marokko
zelf, zoals
saffraan,
munt en
olijven,
sinaasappelen
en
limoenen.
Belangrijke kruiden zijn
kaneel,
komijn,
peper,
gember,
saffraan en
kurkuma.
Kip is het
meest gegeten
vlees
in Marokko. Het meest gegeten rode vlees is
rundvlees,
ook al wordt de voorkeur gegeven aan
lamsvlees,
dat echter relatief duur is.
Couscous
is de bekendste Marokkaanse maaltijd en wordt traditioneel met de hele
familie genuttigd na het vrijdagse
moskeebezoek.
Andere belangrijke gerechten zijn
tajine,
pastila
(hartige taart met kip) en
harira
(soep). Het laatste wordt met name tijdens de
ramadan
gegeten. De populairste drank is
groene thee
met munt. De lokale Berberse keuken is vergelijkbaar met de rest van de
Marokkaanse keuken, maar heeft veel minder externe invloeden.
|